Είναι Πέμπτη απόγευμα. Είσαι στο γραφείο και έχεις ακόμα αρκετή δουλειά. Κι όμως εσύ νιώθεις ότι οι ρυθμοί σου έχουν πέσει χωρίς να έχεις κάνει κάτι το τόσο σημαντικό. Ίσως έχεις δουλέψει λιγότερα από ότι άλλες ημέρες… Όμως εσύ νιώθεις ήδη καταβεβλημένη από τη συσσωρευμένη κούραση της εβδομάδας. Και αντί να κάνεις ένα σύντομο διάλειμμα η να ζητήσεις άδεια για το υπόλοιπο της ημέρας, εσύ συνεχίζεις να δουλεύεις άσχετα με το ότι νιώθεις εξουθενωμένη. Θεωρείς πως το να σταματήσεις ακριβώς αυτή τη στιγμή για να ξεκουραστείς είναι τουλάχιστον ντροπή! Έχεις πέσει θύμα στο “ψέμα της τεμπελιάς”.
